Ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει εν πολλοίς τόσο την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ όσο και την πρωθυπουργία σε ανθρώπους που δεν ανήκουν στον στενό κομματικό πυρήνα. Πολλοί κεντρώοι, κεντροαριστεροί, φιλελεύθεροι, επένδυσαν πάρα πολλά σε αυτόν, τον πίστεψαν και τον στήριξαν ακόμα και στις αθλιότητες που έγιναν με τις παρακολουθήσεις του Νίκου Ανδρουλάκη, του μισού υπουργικού συμβουλίου, των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων κλπ. Για κάποιο λόγο ότι και αν έκανε, άνθρωποι που δεν σηκώνουν μύγα στο δημοκρατικό σπαθί τους, είχαν έτοιμη τη δικαιολογία. Έπαιζε, βεβαίως, καταλυτικό ρόλο στην ανοχή που απολάμβανε και στο γεγονός ότι είχαμε περάσει από τον «τυφώνα ΣΥΡΙΖΑ» και η παρουσία του δημιουργούσε μιας μορφής σιγουριά.
Για αυτό και επί χρόνια ακούγαμε πως «δεν ψηφίζουμε ΝΔ αλλά Μητσοτάκη» ή «ψηφίζω τον Κυριάκο για να μην κυβερνά η ΝΔ».
Από το 2016 που εκλέχτηκε αρχηγός της ΝΔ δεν είχε χάσει ούτε καν στις δημοσκοπήσεις. Βοηθούσε και το γεγονός πως είχε απέναντί του έναν όχι ιδιαίτερα ισχυρό αντίπαλο όπως ήταν ο Αλ. Τσίπρας αλλά και ούτε ένα κόμμα με ρίζες στην κοινωνία και σχέσεις με συστήματα εξουσίας όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα τα παραπάνω ίσχυαν ως την δεύτερη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών. Διότι στην πραγματικότητα ηττήθηκε ο ίδιος προσωπικά και όχι η ΝΔ. Διότι στην πραγματικότητα δεν αλλάζει τίποτα αν εκλέχτηκε ο Τερπεκλής και όχι η Κράτσα στα Ιόνια ή ο Αμανατίδης και όχι ο Κασαπίδης στην Δυτική Μακεδονία. Είναι θέμα ολίγων ημέρων να τους αφομοιώσει ο γαλάζιος μηχανισμός. Άρα δεν έχασε η ΝΔ, που στην πραγματικότητα παραμένει ακόμα κυρίαρχη. Τα πραγματικά συμπεράσματα ουσιαστικά βγήκαν από τον πρώτο γύρο.
Αυτό που ηττήθηκε, όμως, είναι η δική του στρατηγική, για να ακριβολογούμε η βουλιμία του να τα πάρει όλα. Αυτός μίλησε για το «13 στα 13» στις περιφέρειες ή «το 3 στα 3» στους μεγάλους δήμους. Αυτός έστειλε τους υπουργούς του ακόμα και στους λίγους δήμους που δεν είχαν γαλάζια σημαία, με σκοπό να τα κερδίσει όλα. Και φυσικά είναι αυτός που κινήθηκε τόσο αντιθεσμικά σε σχέση με τον ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης, αντιμετωπίζοντάς την ως μακρύ χέρι της κυβέρνησής του και όχι ως πυλώνα της λειτουργίας της δημοκρατίας μας.
Το «τα θέλω όλα» και το «δεν θα υπάρχουν αντίβαρα στην ΝΔ» πλήρωσαν οι περισσότεροι υποψήφιοι της ΝΔ στον δεύτερο γύρο. Διότι σε πάρα πολλούς πολίτες, ακόμα και ψηφοφόρους της ΝΔ, δημιουργήθηκε η εντύπωση πως ο ίδιος θέλει να βαφτεί μπλε ακόμα και η τελευταία κουκίδα της χώρας. Η στάση αυτή του πρωθυπουργού ενεργοποίησε δημοκρατικά ανακλαστικά και συσπείρωσε ετερόκλητες δυνάμεις. Και κάπως έτσι μαυρίστηκαν γαλάζιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, και κάπως έτσι το ΠΑΣΟΚ κέρδισε παραπάνω από εκατό δήμους και έγινε ο μεγάλος νικητής του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών και ελπίδα πλέον για τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους.
Στην πολιτική είναι νόμος ότι η αλαζονεία και το «τα θέλω όλα δικά μου» πληρώνονται. Μπορεί με καθυστέρηση αλλά κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Το κλίμα αντικυβερνητικής συσπείρωσης της δεύτερης Κυριακής είναι δημιούργημα του πρωθυπουργού. Μένει να δούμε το επόμενο διάστημα αν θα έχει και συνέχεια ή αν ήταν απλώς μια στιγμιαία αντίδραση της κοινωνίας.
(Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος)
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.